قوز قرنيه
قوز قرنیه يك پدیده غير التهابي است كه معمولا قرنيه هر دو چشم را گرفتار مي كند.در اين بيماري قرنيه نازك شده و حالت مخروطي پيدا مي كند. نازك شدن و تغيير حالت قرنيه از كروي به مخروطي منجر به ايجاد نزديك بيني – آستيگماتيسم نامنظم و در نتيجه كاهش ديد مي شود قوز قرنيه بيماري پيشرونده اي است كه معمولا در دوران بلوغ ظهور پيدا مي كند و تا دهه سوم و چهارم پيشرفت كرده بعدا متوقف مي شود. اين بيماري ابتدا در يك چشم شروع مي شود ولي معمولا بعد از مدتي چشم ديگر هم گرفتار مي شود هر چند شدت آن در يك چشم با چشم ديگر متفاوت است
قوز قرنيه بيماري نسبتا شايعي است كه در تمام نژادها و در هر دو جنس ديده مي شود. سابقه خانوادگي در 6 تا 10 درصد مبتلايان وجود دارد با وجود تحقيقات زياد، علت دقیق قوز قرنيه هنوز شناخته نشده است. هر چند اين بيماري ارثي نيست اما ماليدن محكم چشم گر چه علت قوز قرنيه نمي باشد ولي در روند ايجاد آن بي تاثير نيست، به همين دليل به بيماران مبتلا به قوز قرنيه توصيه مي شود كه از ماليدن چشم هاي خود بپرهيزند
سندرم داون نیز می تواند توأم با افزایش احتمال ابتلاء به قوز قرنیه باشد. گرچه شواهدی دال بر فاکتورهای ژنتیکی وجود دارد؛ اما این موضوع به این معنی نیست که اگر شما قوز قرنیه داشته باشید، فرزندتان الزاماً به قوز قرنیه مبتلا خواهد شد. فقط 15% بیماران قوز قرنیه، سابقه فامیلی ابتلاء به قوز قرنیه را دارند
کراتوکونوس یا قوز قرنیه می تواند در یک یا هر دو چشم بروز کند و اغلب در نوجوانی یا بیست سالگی ظهور می کند و تا سی سالگی پیشرفت می کند و در این سنین پیشرفت آن کند یا متوقف می شود. بین سنین 15 تا 35 سالگی در هر زمان ممکن است بیماری متوقف شده یا مجددا پیشرفت کند.متاسفانه هیچ روشی برای تخمین اینکه آیا کراتوکونوس با چه سرعتی پیشرفت می کند و یا آیا اینکه اصلا پیشرفت می کند یا نه، وجود ندارد. معمولا قوز قرنیه در بیمارانی که در هنگام مراجعه در مراحل پیشرفته هستند، احتمال بیشتری دارد که به طرف مراحلی پیشرفت کند که نیاز به مداخله جراحی داشته باشد.
همانطوريكه ذكر شد اين بيماري به علت نزديك بيني و آستيگماتيسمی كه ايجاد مي كند باعث كاهش ديد مي شود و در نتيجه فرد مبتلا به علت كاهش ديد به اپتومتریست یا چشم پزشک مراجعه مي كند . در مراحل اوليه ديد با عينك بهتر مي شود اما به علت آستيگماتيسم نامنظم ديد كامل (10/10) نمي شود. در اين موارد انجام توپوگرافي ، ارب اسکن ، پنتاکم ، گالیله یا سایر روش های تصویر برداری تشخيص را قطعي مي كند