دید دو چشمی دید دوچشمی نرمال عبارت است از استفاده همزمان هر دو چشم بطور همزمان، که هر تصویر شبکیه ای در درک نهایی دخالت داشته باشد. این وضعیت نیازمند نظم دقیقی از اپتیک بسیار پیشرفته، مهارتهای حرکتی و پردازش نورولوژیک می باشند. زمانی این اتفاق می افتد که هر دو چشم با هم بکار گرفته شوند و توانایی دیدن قسمت های مشابهی از فضای بینایی را داشته باشند. توانایی تفکیک (حدت بینایی) هر دو چشم نیزباید مشابه بوده و باعث ایجاد تصاویر کورتکسی قابل مقایسه ای در نواحی متناظر باشند. چشم ها هر کدام باید توانایی فیکساسیون بر روی تصاویر را داشته و سیستم حرکتی چشم نیز باید توانایی حرکت چشم ها با سرعت و دقت برای دریافت تصاویر در موقعیتهای مختلف را داشته باشد سرانجام سیستم دید دو چشمی باید دو تصویر را بر روی هم منطبق کرده تا اینکه هر دو درک منجر به درک واحد شود