تراخم نوعی بیماری عفونی ناشی از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس است که موجب التهاب و ایجاد ترشح چرکی در چشم می‌شود. باکتری که موجب این بیماری می‌شود می‌تواند از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم با چشم یا بینی یک فرد مبتلا انتقال یابد. تماس غیر مستقیم می‌تواند از طریق لباس یا حشراتی که با چشم یا بینی فرد مبتلا در تماس بوده‌اند، ایجاد شود. راه سرایت این بیماری به افراد سالم از طریق ترشحات چشم و بینی و اشک مبتلایان به این بیماری است . آبهای آلوده ، مگس ، حوله و دستمال آلوده در انتقال این بیماری نقش مهمی دارند .طولانی شدن بیماری تراخم و تاخیر در درمان این بیماری از عواملی است که منجر به از دست دادن قسمتی از بینایی و یا نابینایی کامل فرد می‌شود. این عفونت موجب سفت شدن سطح داخلی پلک می‌شود. این سفت شدن می‌تواند منجر به درد چشم ، شکنندگی سطح بیرونی یا قرنیه چشم‌ها و احتمالاً کوری شود
علل بیماری تراخم
تراخم در مناطق فقیر با سطح بهداشت پایین، مناطق گرم و خشک، آب و هوای همراه با گرد و خاک، در کشورهای در حال توسعه و جایی که آب کم است شایع تر می باشد. این بیماری در ایران نیز در نواحی جنوب و به خصوص خوزستان شیوع زیادی داشته و امروزه در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه یافته رو به ریشه کنی است. عدم رعایت بهداشت فردی ، دفع نامناسب زباله و فضولات ، در دسترس نبودن آب کافی جهت شستشو ، تماس نزدیک با حیوانات از جمله عواملی هستند که احتمال انتشار بیماری را افزایش می دهند
علائم بیماری تراخم
درد و تورم پلک ها
ترشح چرکی
آبریزش چشم
ترس از نور
پرخونی چشم
تاری دید
افتادگی پلک
انسداد مجرای اشکی
تمامی نشانه های تراخم در پلک فوقانی ، قسمت بالایی ملتحمه و قرنیه شدید تر از قسمت پایینی است. در صورت عدم درمان در این مرحله بتدریج عروق خونی روی قرنیه رشد خواهند کرد
درمان و پیشگیری
تراخم بیماری قابل پیشگیری است.پیشگیری از این بیماری از طریق رعایت بهداشت فردی امکان پذیر است
در مراحل اولیه بیماری تراخم ، درمان توسط آنتی بیوتیک خوراکی به تنهایی جهت ریشه کردن تراخم کافی است. تمام خانواده باید همزمان درمان شوند. در مراحل بعدی تراخم که شامل دردناک شدن چشم و بروز ناهنجاری های پلکی است،جراحی چشم احتیاج می باشد. همچنین در مواردی که قرنیه کدر شده و سبب اختلال دید می شود پیوند قرنیه جهت بهبود دید می تواند کمک کننده باشد ولی نتیجه ممکن است بسیار خوب نباشد