فیزیولوژی چشمادراك بينايي در شبكيه آغاز مي شود و در دو مرحله صورت ميگيرد.نوري كه وارد قرنيه مي شود طرحي را درپشت چشم ايجاد ميكند ودر آنجا سيگنالهاي نوري توسط اندام تخصص يافتة حسي به سيگنالهاي الكتريكيبه مراكز بالاتر در مغز فرستاده (optic nerve) تبديل مي شوند.سپس اين سيگنالها از طريق عصب بيناييمي شوند تا پردازش بيشتر مورد نياز براي ادراك بينايي صورت گيرد.شبكيه به دلايل متعدد مورد بررسي هاي دقيق قرارمي گيرد.نخست اينكه به طور كلي براي درك انتقال حسيمفيد است، چون گيرنده هاي نوري در شبكيه احتمالاً شناخته شد هترين سلولهاي حسي هستند.دوم اينكه،بر خلاف ساير ساختارهاي حسي، مثل حلزون گوش يا گيرنده هاي پيكري در پوست، شبكيه يك عضو محيطينيست، بلكه بخشي از سيستم عصبي مركزي محسوب مي شود، و سازماندهي سيناپسي آن به ديگرساختارهاي سيستم عصبي مركزي شباهت دارد.در عين حال، شبكيه در مقايسه با نواحي ديگر مغز ساختمانساده تري دارد.شبكيه شامل 5 الگوي عمدة نوروني است، كه با الگوي پيچيدة ارتباطي به يكديگر مرتبطهستند اما در بين آنها نوعي آرايش منظم آناتوميك به صورت لايه لايه وجود دارد.تركيبي از تنوع فيريولوژيكو سازمان د هي ساختماني ساده شبكيه، آن را به عضو مفيدي براي درك چگونگي پردازش اطلاعات درچرخه هاي عصبي در مغز تبديل مي كند.